நான் நாணமின்றிக் கண்ட காட்சி......

அதி காலை, உதரி எழுந்து நின்றேன்...

ரதி, வாலைக் குமரி, செவ்வுடை கண்டேன்.

இன்புற்று, இலகிப் போய், நின்றேன்.

இனியவளுடை இலகிப் போக, கண்டேன்.


பூண்ட உடை மீண்டதால், நாணுடை

பூண்டாள். அதைக் கண்டதால், நானும் விடை

பெற்றேன், உள்ளுயிர் துடிக்க, மெய்

ஏனோ வெடிக்க, நாணப் பொய்யோடு.


மாலை மீண்டும் கண்டேன், என்

மானை. கண்(ட) ணசையாது நின்றேன்.

வெளுத்த அவள் இடையை,

தழுவியது கருத்த உடை.


நான் நாடிய ஒரு நொடி,

அவள் நாணிய சிறு கொடி...

உடை இடை நழுவியதால்.

உயிர் உடல் கண்டதால்.


நான் களித்து சிரித்தது ஒரு நொடி,

அவள் கடிந்து ஒளித்தது, பெருவெடி...

இத்தனை சினம் என் மேலேனடி?

இதற்கு (பொ)போய் அழுவான் ஏனடி?

- பாரதிக் கண்ணன்.



வழக்கமான விளக்கம் : -

காலைல கொசு மற்றும் கனவுத் தொல்லைனால எந்திருச்சேன். சூரிய ஒளில்ல சும்மா கும்முன்னு இருந்தா, என் காதலி. வானம். மெதுவா மறைஞ்சுச்சு, அந்த சிகப்பு வண்ணம்... எனக்குள்ள ஏதேதோ எண்ணம், உடம்புக்கு தெம்பா இருந்துச்சு. இருந்தாலும் வந்துட்டேன், வேலை ஏதோ செய்யப் போற மாதிரி... சாயங்காலம் மறுபடியும் வெட்டியா வேடிக்கை பாத்திட்டுருந்தேன், (வேரென்ன வேலை?) திடீர்ன்னு மேகம் மூண்டுச்சு. (எனக்குள்ள கவிதா மோகம் தூண்டுச்சு... அதான் இது!) வெள்ளை வானத்த, கருப்பு மேகம் மூடுச்சு..... வெளிச்சம் வராதான்னு நினைச்சேன்... பளீர்ன்னு வந்துச்சு பவர் சோப்போட வெள்ளையா ஒரு மின்னல், ஒரே ஒரு நொடிதான்... (என்ன வெக்கமோ?) சந்தோஷமா நான் சிரிச்சேன் (அதுல என்ன குத்தமோ?) டுமீல்னு ஒரே இடிதான்..... இதுக்குப் போய் கோபமான்னு கேட்டேன்... அவ்வளவுதான், பொசுக்குன்னு அழுதிட்டா...


“இது தப்புனா மன்னிச்சுடுங்க...”. தெரிஞ்சே நான் தப்பு செய்யல, சூழ்நிலை, சூன்யம் பன்னீடுச்சு. தயவு செயஞ்சு அவகிட்ட சொல்லி புரிய வைங்க... இப்பயெல்லாம் என்னை பாத்தா சிரிக்க்க் கூட மாட்டேங்குறா... அவள் உக்ரமும் உஷ்ணமும் தாங்கல. நீங்கதான் என் காதலோட ஆழத்தை சொல்லனும், அவகிட்ட... என் மேல, அவளுக்கு கோபம் இருக்காதுல... என் காதல் ஜெயிக்கும்ல...

UNKNOWN VIOLINIST...

I always thought that my favourite musical instrument was Guitar... It wasnt untill a week ago that I learnt that VIOLIN pulls the strings of my heart...

I attended a seminar on Solar energy technologies at ERNAKULAM... The Seminar was great with speakers from Germany(Both scientists & Business people), Switzerland, USA & Poland and OUR OWN IITs And even Politicians! The technical sessions were great with Dr.Ing. Druck's lecture being the most energetic & dynamic of them all. I must admit that he was like a rockstar! Dr.Bandhopadhyay of MNRE was present for the inauguration and he presented about the facilities and operations under MNRE.

The evening came quickly at the Rajagiri School of Engineering & Technology. The evening, as I expected was funfilled. I already had some exposure of the MALAYALAM Talents, when I did my senior schooling there. The show contained the usual traditional songs, dances musicals etc. I was unable to enjoy the show completely due to the constant & repeated phone calls! (From Chinnamma, Kalam Nagappan, Subash, Thennarasu...!)

But I was present for the live CONCERT! There was this WONDERFUL girl on the stage with a lovely BASS Guitar in her hand. The guy near her was also simply rocking with his guitar... I was expecting a great show... It was really great to hear & feel all the music & energy there. I was flying... Or at least it was SO, untill I heard the VIOLIN. Damn! How did I miss her? The girl in black with unplaited hair... She was virtually pulling the strings of my heart..! I heard VIOLIN in several Ilhayaraaja Songs & MS songs...

I started to love Guitar with the little exposure that I had in the latino music. (Mainly revolutionary songs) But I never heard them both in such clarity! The moment was a great moment of self revelation. I couldnt sit there... That was the END of all that I could remember. I sat there physically, with my soul wand"err"ing near the music of violin and the Violinist!

I said in MY MIND. "I will learn VIOLIN... "

At the back of my mind there was a voice... "இப்படிதான் சொல்லி GUITAR class சேந்த... அடுத்து வயலினா? கிழிஞ்சுது..."